Phnom Penh

Van het drukke Saigon zijn we met de bus naar Phnom Penh gegaan. zodra we ( na dik 2 uur rijden) eindelijk Saigon uit waren gingen we opweg naar de grens. Het landschap scheen prachtig geweest te zijn maar Etienne en ik hebben er weinig van kunnen zien. De hobbelige weggetjes zorgde ervoor dat we in slaap werden gewiegt. Bij de grens werden onze paspoorten ingenomen, er werd betaald en een formuliertje ingevuld, als je niet alle gegevens wist was dat geen probleem als er maar iets stond wat goed zou kunnen zijn. daarna door "de douane" Etienne heeft voor de vorm nog wel zijn tas op de lopende band gelegt maar er zat niemand achter de computer om de inhoud van zijn tas te controleren, ook was de metaal detector uitgezet om het proces te versnellen. De mannetjes van onze tour schoten door de rijen naar voren en lieten onze paspoorten stempelen. Na 20 minuten werden we om beurten naar voren geroepen en kreeg je je paspoort terug, we zijn officieel uit Vietnam. terug de bus in waarnaar we naar het volgende huisje reden. wederom werden onze paspoorten ingenomen en per 6 werden ze gestempeld en terug gegeven. Kwestie van vertrouwen dat ze je paspoort dus netjes terug krijgt en er geen gekke dingen zijn gebeurd. Maargoed het visum is goedgekeurd en we mochten weer verder. het landschap in Cambodja veranderde van de drukke wegen vol scooters naar de groene rijstvelden met grote vrijstaande huizen, werkelijk schitterend. eenmaal in Phnom Penh hebben we een tuktuk genomen en zijn we naar ons hotel gegaan. savonds nog een rondje door de stad en vroeg naar bed want er stond een drukke dag op het programma.

Vandaag zijn we vroeg vertrokken naar het Genocide museum. Dit is de gevangenis waar de rode khmer iedereen opsloot die een gevaar was voor de revolutie. de Engelse audiotour die erbij zat was heftig, op het terrein wordt niet gepraat en er mogen geen foto's worden genomen. je voelt dat er daar verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Het eerste hoofdstuk heet niet voor niets; "Welcome in the nightmare"
vervolgens door naar the killing fields. hier werden de gevangen naar toe gebracht om vermoord te worden. deze audiotour was nederlands. om in je eigen taal te horen wat er is gebeurd is heel intens. wederom wordt er niet gesproken om het terrein. de contrasten zijn groot. het landschap is groen er staan prachtige bomen en planten, het wemelt er van de vlinders en op de achtergrond hoor je vogels zingen, niet wetende wat er aan de hand is zou het prachtig zijn. In stilte begeeft iedereen zich over het terrein, er staan overal bankjes om naar verhalen te kunnen luisteren van overlevende. de tour eindigt bij het monument dat bij iedereen bekent is. In het midden van het terrein staat een toren met glazen panelen waar een deel van de gevonden schedels en botten zijn opgeslagen.
na al deze indrukken zijn we terug de stad in gegaan en hebben prachtige tempels bezocht. hoewel de stad net zo druk is als in Saigon is het verkeer in de tempels nauwelijks hoorbaar terwijl deze toch op verschillende plekken midden in de stad liggen. Morgenochtend nog de laatste highlights bezoeken in Phnom Penh en dan met de bus door naar Siem Reap.